《咏欧阳行周事》

yǒu kè xī běi zhú, qū mǎ cì tài yuán.有客西北逐，驱马次太原。tài yuán yǒu jiā rén, shén yàn zhào xíng yún.太原有佳人，神艳照行云。zuò shàng zhuǎn héng bō, liú guāng zhù fū jūn.座上转横波，流光注夫君。fū jūn yì dàng yàng, jí rì xiāng jiāo huān.夫君意荡漾，即日相交欢。dìng qíng fēi yī cí, jié niàn shì qīng shān.定情非一词，结念誓青山。shēng sǐ bù biàn yì, zhōng chéng wú jiàn yán.生死不变易，中诚无间言。cǐ wèi tài xué tú, bǐ shǔ běi fǔ guān.此为太学徒，彼属北府官。zhōng yè yù xiāng cóng, yán chéng xiàn jūn mén.中夜欲相从，严城限军门。bái rì yù tóng jū, jūn wèi rén rén wén.白日欲同居，君畏仁人闻。hū rú lǒng tóu shuǐ, zuò zuò dōng xī fēn.忽如陇头水，坐作东西分。jīng lí cháng qiān jié, dī lèi yǎn shuāng hūn.惊离肠千结，滴泪眼双昏。běn dá jīng shī huí, hè qī xiāng zhuī pān.本达京师回，贺期相追攀。sù yuē shǐ guāi zǔ, bǐ yōu yǐ chán mián.宿约始乖阻，彼忧已缠绵。gāo jì ruò huáng lí, wēi bìn rú yù chán.高髻若黄鹂，危鬓如玉蝉。qiàn shǒu zì zhěng lǐ, jiǎn dāo duàn qí gēn.纤手自整理，剪刀断其根。róu qíng tuō shì ér, wèi wǒ yí suǒ huān.柔情托侍儿，为我遗所欢。suǒ huān shǐ zhě lái, shì ér yīn fù qián.所欢使者来，侍儿因复前。wěn lèi qǔ yí jì, shēn chéng qí wèi chuán.抆泪取遗寄，深诚祈为传。fēng lái zèng jūn zǐ, yuàn yán wèi qióng quán.封来赠君子，愿言慰穷泉。shǐ zhě huí fù mìng, chí chí xù bēi suān.使者回复命，迟迟蓄悲酸。zhān shēng xǐ yán xuán, dào lǚ zǒu yíng mén.詹生喜言旋，倒履走迎门。cháng guì tīng wèi bì, jīng shāng tì lián lián.长跪听未毕，惊伤涕涟涟。bù yǐn yì bù shí, āi xīn bǎi qiān duān.不饮亦不食，哀心百千端。jīn qíng yī xī kōng, jīng shuǎng dàn rì cán.襟情一夕空，精爽旦日残。āi zāi hào rán qì, kuì sàn guī huà yuán.哀哉浩然气，溃散归化元。duǎn shēng suī bié lí, cháng yè wú zǔ nàn.短生虽别离，长夜无阻难。shuāng hún zhōng huì hé, liǎng jiàn suì wān yán.双魂终会合，两剑遂蜿蜒。zhàng fū zǎo tōng tuō, qiǎo xiào ān néng gàn.丈夫早通脱，巧笑安能干。fáng shēn běn kǔ jié, yī qù hé yóu hái.防身本苦节，一去何由还。hòu shēng mò shěn mí, shěn mí sàng qí zhēn.后生莫沈迷，沈迷丧其真。