《郡斋卧疾赠昼上人》

sù péi hàn mò tú, shēn lùn qióng wén gé.夙陪翰墨徒，深论穷文格。lì zé fēng sāo hòu, gōng rán wǒ cí kè.丽则风骚后，公然我词客。wǎn yī fāng wài yǒu, jí lǐ tàn jīng zé.晚依方外友，极理探精赜。wěn hé nán běi zōng, zhòu gōng wǒ chán bó.吻合南北宗，昼公我禅伯。yóu míng xìng bù rǎn, gù wǒ xíng zhēn bái.尤明性不染，故我行贞白。suí shùn lìng dé jiě, gù wǒ yán fāng zé.随顺令得解，故我言芳泽。zhà shuǐ yàng qīng xún, wú shān héng bì cén.霅水漾清浔，吴山横碧岑。hán zhū fù yùn yù, jià zhòng shuāng nán jīn.含珠复蕴玉，价重双南金。de lì yào qí cǎi, qī qīng liú yǎ yīn.的皪曜奇彩，凄清流雅音。shāng shēng fā chǔ diào, diào qiè pǔ yáo qín.商声发楚调，调切谱瑶琴。wú shān wèi wǒ gāo, zhà shuǐ wèi wǒ shēn.吴山为我高，霅水为我深。wàn jǐng tú yǒu xiàng, gū yún běn wú xīn.万景徒有象，孤云本无心。zhòng mù qǐ wú shēng, yǐ tóng yǒu qīng xiǎng.众木岂无声，椅桐有清响。zhòng ěr qǐ bù líng, zhōng qī yǒu zhēn shǎng.众耳岂不聆，钟期有真赏。gāo jié gǔ rén cāo, sù huái sù suǒ yǎng.高洁古人操，素怀夙所仰。dí jūn bīng xuě zī, qū wǒ yín zhì xiǎng.觌君冰雪姿，祛我淫滞想。cháng yín liǔ yùn shī, sháo pǔ jiǔ xiāng sī.常吟柳恽诗，苕浦久相思。dǎi cǐ yuǎn wèi jùn, píng zhōu fāng cǎo shuāi.逮此远为郡，蘋洲芳草衰。féng shī nián là zhǎng, zhí wǒ bìng róng léi.逢师年腊长，值我病容羸。gòng huà wú shēng lǐ, liáo yòng qì xīn qī.共话无生理，聊用契心期。