《赠成炼师四首》

huā guān ruǐ pèi sè chán juān, yī qǔ qīng xiāo líng zǐ yān.花冠蕊帔色婵娟，一曲清箫凌紫烟。bù zhī jīn rì chóng lái yì, gèng zhù rén jiān jǐ bǎi nián.不知今日重来意，更住人间几百年。huáng hūn qí dé xià tiān lóng, xún biàn máo shān shù shí fēng.黄昏骑得下天龙，巡遍茅山数十峰。cǎi zhī què dào péng lái shàng, huā lǐ yóu cán bì yù zhōng.采芝却到蓬莱上，花里犹残碧玉钟。děng xián hé chǔ dé líng fāng, dān liǎn yún huán rì yuè zhǎng.等闲何处得灵方，丹脸云鬟日月长。dà luó guò què sān qiān suì, gèng xiàng rén jiān mèi ruǎn láng.大罗过却三千岁，更向人间魅阮郎。céng suí ā mǔ hàn gōng zhāi, fèng jià lóng píng liè yù jiē.曾随阿母汉宫斋，凤驾龙輧列玉阶。dāng shí bái yàn wú xún chù, jīn rì yún huán jiàn yù chāi.当时白燕无寻处，今日云鬟见玉钗。