《题陈侯竹亭》

céng xiàng yōu tíng yī tà fēn, qīng fēng mǎn zuò jué chén fēn.曾向幽亭一榻分，清风满座绝尘氛。dān shān fèng qì gōu lián tīng,丹山凤泣钩帘听，cāng hǎi lóng yín duì jiǔ wén.沧海龙吟对酒闻。mò mò míng yīn lóng qì yuè, yíng yíng hán cuì dòng xiāng yún.漠漠暝阴笼砌月，盈盈寒翠动湘云。suì hán gāo jié shuí néng shí, dú yǒu wáng yóu ài cǐ jūn.岁寒高节谁能识，独有王猷爱此君。