《寄范使君》

wèi qiū wèi bié yǐ zhōng qiū, zhǐ chǐ lóu jiāng lù zǔ xiū.未秋为别已终秋，咫尺娄江路阻修。xīn shàng wéi jūn zhī wěi qū,心上惟君知委曲，yǎn qián dú wǒ zhú piāo liú.眼前独我逐漂流。cóng lái gū xī nán wéi hǎo, dào dǐ yī qī zǒng shì zōu.从来姑息难为好，到底依栖总是诹。xī wàng jiā shān chéng hào tàn, lín fēng sāo shǒu bù shèng chóu.西望家山成浩叹，临风搔首不胜愁。