《倦极》

juàn jí dé liáng yì zì shì, máng xí hé bì shū táo shēng.倦极得凉意自适，芒席何必殊桃笙。tí niǎo yī shēng shàn duò dì, wǒ shuì yǐ zú fēi qú jīng.啼鸟一声扇堕地，我睡已足非渠惊。