《前利路运判冲佑李君挽诗二首》

魏了翁 宋代
笃谨宁违俗,清淳不近名。
几多岐上泣,独自吉中行。
岁晚露沾草,山空霜满荆。
南溪后月夜,的的为谁明。

拼音

dǔ jǐn níng wéi sú, qīng chún bù jìn míng.笃谨宁违俗,清淳不近名。jǐ duō qí shàng qì, dú zì jí zhōng xíng.几多岐上泣,独自吉中行。suì wǎn lù zhān cǎo, shān kōng shuāng mǎn jīng.岁晚露沾草,山空霜满荆。nán xī hòu yuè yè, de de wèi shuí míng.南溪后月夜,的的为谁明。