《风琴》

yuān míng yǒu qín běn wú xián, bái fù piān xǐ tīng rén dàn.渊明有琴本无弦，白傅偏喜听人弹。bù rú kōng zhòng fēng dù qǔ, suí fēng wǎng lái shēng duàn xù.不如空中风度曲，随风往来声断续。fēi gōng fēi shāng cóng jūn tīng, bù zhōng lǜ lǚ wú kuī chéng.非宫非商从君听，不中律吕无亏成。dà rú jiǎo yùn lái gū chéng, xì shì yǐn qiào cāng yíng shēng.大如角韵来孤城，细似蚓窍苍蝇声。huá tíng yè hè yuán kēng qīng, chàn dòng zhǎng yǐn hán chán míng.华亭夜鹤圆吭清，颤动长引寒蝉鸣。huò yí fèng zhòu jiào xiāo hàn, yòu kǒng xiān pèi yún zhōng xíng.或疑凤咮叫霄汉，又恐仙佩云中行。shǐ qí shì qū wú bié diào, ān dé zì zài shēng líng líng.使其似曲无别调，安得自在声泠泠。wā xuān shàng wèi shèng gǔ chuī, niú míng yóu yǐ huáng zhōng chēng.蛙喧尚谓胜鼓吹，牛鸣犹以黄钟称。sī bù rú zhú yì màn yǔ, lài cǐ qī qiào jù lóng líng.丝不如竹亦漫语，赖此七窍俱珑玲。yōu rén yuàn jìng xīn liáng shēng, bā fēng bù wèn lái zòng héng.幽人院静新凉生，八风不问来纵横。duǎn diàn liù chǐ wǔ shuì zú, fǎng fú shén lái chuán guǎng líng.短簟六尺午睡足，仿佛神来传广陵。