《雪中度冯公岭二绝》

qí huā fēng luàn yù chéng tuán, dù lǐng rén yán lù yǐ màn.琪花风乱欲成团，度岭人言路已漫。wǒ chì zhēng fū dì qián mài, shān wēng bù wèi xuě shuāng hán.我斥征夫第前迈，山翁不畏雪霜寒。