《有所思》

dāng shí wǒ zuì měi rén jiā, měi rén yán sè jiāo rú huā.当时我醉美人家，美人颜色娇如花。jīn rì měi rén qì wǒ qù, qīng lóu zhū bó tiān zhī yá.今日美人弃我去，青楼珠箔天之涯。tiān yá juān juān héng é yuè, sān wǔ èr bā yíng yòu quē.天涯娟娟姮娥月，三五二八盈又缺。cuì méi chán bìn shēng bié lí, yī wàng bú jiàn xīn duàn jué.翠眉蝉鬓生别离，一望不见心断绝。xīn duàn jué, jǐ qiān lǐ?心断绝，几千里？mèng zhōng zuì wò wū shān yún, jué lái lèi dī xiāng jiāng shuǐ.梦中醉卧巫山云，觉来泪滴湘江水。xiāng jiāng liǎng àn huā mù shēn, měi rén bú jiàn chóu rén xīn.湘江两岸花木深，美人不见愁人心。hán chóu gèng zòu lǜ qǐ qín, diào gāo xián jué wú zhī yīn.含愁更奏绿绮琴，调高弦绝无知音。měi rén xī měi rén, bù zhī wèi mù yǔ xī wèi zhāo yún.美人兮美人，不知为暮雨兮为朝云。xiāng sī yī yè méi huā fā, hū dào chuāng qián yí shì jūn.相思一夜梅花发，忽到窗前疑是君。