《和熹》

rén xiū kuáng shēng chèn liè rén, pō néng dài yǎn xiào tíng shēn.仁烋狂甥趁猎人，颇能戴眼笑庭绅。hàn jiā tuì bǎo yóu má fèi, zhèng fù xiū wèi nǚ zhǔ chén.汉家退堡犹麻沸，正复羞为女主臣。