《和孙廷平坦嵩山十首·云际钟》

céng yún mào zhū lǐng, tiáo tiáo qǐ hé chǔ.层云冒诸岭，迢迢起何处。shāo yǔ míng yān chén, hái suí wǎn fēng dù.稍与暝烟沉，还随晚风度。shēng jué rén yǐ lóu, dōng fēng yuè cái tǔ.声绝人倚楼，东风月才吐。