《为客吟》

hū yì nán qín wèi kè rì, luò yáng dōng wàng gé qín chuān.忽忆南秦为客日，洛阳东望隔秦川。yún shān qù cǐ èr qiān lǐ, suì yuè yú jīn shí jiǔ nián.云山去此二千里，岁月于今十九年。liǔ sè dé fēi xīn ē nuó, jiāng shēng yìng shì jiù chán yuán.柳色得非新婀娜，江声应是旧潺湲。shuāi qū shè shǐ néng zhòng wǎng, chóu xī qíng huái nài yǎo rán.衰躯设使能重往，畴昔情怀奈杳然。