《游烂柯山四首》

xún yuán lù bù mí, jué dǐng yǔ yún qí.寻源路不迷，绝顶与云齐。zuò yǐn qún fēng xiǎo, píng kàn wàn mù dī.坐引群峰小，平看万木低。shuāng lín chūn sè shàng, zhèng yǒu zǐ guī tí.双林春色上，正有子规啼。qiàn kōng héng dòng tiān, páng bó yǐ yá yǎn. wǎn rú hóng shì chū, kě shǎng bù kě zhuǎn.嵌空横洞天，磅礴倚崖巘.宛如虹势出，可赏不可转。zhēn xìng dé jīn liáng, chōu zān yǒng yóu yǎn.真兴得津梁，抽簪永游衍。yǔ kè wú xìng míng, xiān qí dàn wén jiàn.羽客无姓名，仙棋但闻见。xíng kàn fù xīn kè, zuò shǐ sāng tián biàn.行看负薪客，坐使桑田变。huái gǔ zhèng yí rán, qián shān zǎo yīng zhuàn.怀古正怡然，前山早莺啭。qǐ shǒu qī fā mēng, wú shī qǐ wú shuō.稽首期发蒙，吾师岂无说。ān chán jí fāng zhàng, yǎn fǎ jiē jì miè.安禅即方丈，演法皆寂灭。míng qìng yǔ huā xiāng, zhāi táng fàn sōng xiè.鸣磬雨花香，斋堂饭松屑。