《相和歌辞·宫怨》

chén mǎn jīn lú bù zhù xiāng, huáng hūn dú zì lì zhòng láng.尘满金炉不炷香，黄昏独自立重廊。shēng gē hé chǔ chéng ēn chǒng, yī yī suí fēng rù shàng yáng.笙歌何处承恩宠，一一随风入上阳。cháng mén huái liǔ bàn xiāo shū, yù niǎn chén sī hèn yǒu yú.长门槐柳半萧疏，玉辇沉思恨有馀。hóng lèi xuán xiāo qīng guó tài, huáng jīn shuí wèi dá xiàng rú.红泪旋销倾国态，黄金谁为达相如。