《相和歌辞·宫怨》

qiè jiā wàng jiāng kǒu, shào nián jiā cái hòu.妾家望江口，少年家财厚。lín jiāng qǐ zhū lóu, bù mài wén jūn jiǔ.临江起珠楼，不卖文君酒。dāng nián lè zhēn dú, cháo yàn shí wéi yǒu.当年乐贞独，巢燕时为友。fù xiōng wèi xǔ rén, wèi qiè shì gū jiù.父兄未许人，畏妾事姑舅。xī qiáng lín sòng yù, kuī jiàn qiè méi yǔ.西墙邻宋玉，窥见妾眉宇。yī dàn jí tiān cōng, ēn guāng shēng hù yǒu.一旦及天聪，恩光生户牖。wèi yán rù hàn gōng, fù guì kě cháng jiǔ.谓言入汉宫，富贵可长久。jūn wáng zòng yǒu qíng, bù nài chén huáng hòu.君王纵有情，不奈陈皇后。shuí lián jiá shì táo, shú zhī yāo shèng liǔ.谁怜颊似桃，孰知腰胜柳。jīn rì zài cháng mén, cóng lái bù rú chǒu.今日在长门，从来不如丑。