《雪》

xuě, xuě.雪，雪。huā piàn, yù xiè.花片，玉屑。jié yīn fēng, níng mù jié.结阴风，凝暮节。gāo lǐng xū jīng,高岭虚晶，píng yuán guǎng jié.平原广洁。chū cóng yún wài piāo, hái xiàng kōng zhōng yē.初从云外飘，还向空中噎。qiān mén wàn hù jiē jìng,千门万户皆静，shòu tàn pí qiú zì rè.兽炭皮裘自热。cǐ shí shuāng wǔ luò yáng rén, shuí wù yǐng zhōng gē duàn jué.此时双舞洛阳人，谁悟郢中歌断绝。