《送妓人出家》

jǐn chū huā diàn yǔ sì lín, yún huán jiǎn luò yàn cán chūn.尽出花钿与四邻，云鬟剪落厌残春。zàn jīng fēng zhú nán liú shì,暂惊风烛难留世，biàn shì lián huā bù rǎn shēn.便是莲花不染身。bèi yè yù fān mí jǐn zì, fàn shēng chū xué wù liáng chén.贝叶欲翻迷锦字，梵声初学误梁尘。cóng jīn yàn sè guī kōng hòu, xiāng pǔ yīng wú jiě pèi rén.从今艳色归空后，湘浦应无解珮人。