《相和歌辞·江南曲》

cháng gàn xié lù běi, jìn pǔ shì ér jiā.长干斜路北，近浦是儿家。yǒu yì lái xiāng fǎng, míng cháo chū huàn shā.有意来相访，明朝出浣纱。fā xiàng héng táng kǒu, chuán kāi zhí jí liú.发向横塘口，船开值急流。zhī láng jiù shí yì, qiě qǐng lǒng chuán tóu.知郎旧时意，且请拢船头。zuó míng dòu nán líng, fēng shēng bō làng zǔ.昨暝逗南陵，风声波浪阻。rù pǔ bù féng rén, guī jiā shuí xìn rǔ.入浦不逢人，归家谁信汝。wèi xiǎo yǐ chéng zhuāng, chéng cháo qù máng máng.未晓已成妆，乘潮去茫茫。yīn cóng jīng kǒu dù, shǐ bào shào líng wáng.因从京口渡，使报邵陵王。shǐ xià fú róng lóu, yán fā láng yá àn.始下芙蓉楼，言发琅邪岸。jí wèi dǎ chuán kāi, è xǔ bàng rén jiàn.急为打船开，恶许傍人见。