《初晴抱琴登马退山对酒望远醉后作》

nián cháng xīn yì gǎn, kuàng wèi yōu huàn chán.年长心易感，况为忧患缠。zhuàng tú pò shì gù, xíng zhǐ liǎng máng rán.壮图迫世故，行止两茫然。wáng lǚ fāng fá pàn, hǔ chén jiē bèi jiān.王旅方伐叛，虎臣皆被坚。lǔ rén zhe rú fú, gān jiù nán shān tián.鲁人著儒服，甘就南山田。qiè kē shàng gāo dèng, chāo yáo wàng píng chuān.挈榼上高磴，超遥望平川。cāng jiāng dà rú yán, yǐn yìng rù yuǎn tiān.沧江大如綖，隐映入远天。huāng fú hé suǒ yǒu, shān huā xuě zhōng rán.荒服何所有，山花雪中然。hán quán dé rì jǐng, tǔ liù míng jiān jiān.寒泉得日景，吐霤鸣湔湔。jǔ jiǔ quàn bái yún, chàng gē wèi tuí nián.举酒劝白云，唱歌慰颓年。wēi fēng dù zhú lái, yùn wǒ hào zhōng xián.微风度竹来，韵我号钟弦。yī dàn yī yǐn mǎn, ěr rè zhī xīn xuān.一弹一引满，耳热知心宣。qū zhōng yú yì hān, qǐ wǔ shān shuǐ qián.曲终余亦酣，起舞山水前。rén shēng jǐ hé shí, tài bàn bǎi yōu jiān.人生几何时，太半百忧煎。jīn rì jī chóu pò, shǐ zhī zhuó jiǔ xián.今日羁愁破，始知浊酒贤。