《养庵为永兴马贞夫元题》

běi yuè shuāng xuě gàn, yù hàn qiáng qiān xún.北岳霜雪干，玉汉强千寻。nán míng shān hú zhī, xuán gōng jí yōu shēn.南溟珊瑚枝，玄宫极幽深。yīng shuí jiàn háo mò, jī xiào yú shān cén.应谁见毫末，积效逾山岑。fǔ juǎn dé wán yí, yǐn jǐ yì guān xīn.抚卷得玩颐，隐几亦观心。cí zuó qǐ bái yù, shòu lì xū huáng jīn.辞琢岂白玉，受厉须黄金。wú mèi yuè zì shēng, wú jué rì zì chén.无寐月自生，无觉日自沉。huí shǒu rén jiān shì, zuò wù fù xíng yín.回首人间世，坐骛复行吟。xiāo rán shě yǔ qín, shuí zāi shǎng cǐ yīn.枵然舍予琴，谁哉赏此音。