《商妇怨》

zuò mù mò zuò sāng shù zhī, zuò nǚ mò zuò shāng rén qī.作木莫作桑树枝，作女莫作商人妻。sāng zhī suì suì kǔ pān zhé, shāng fù nián nián gǎn lí bié.桑枝岁岁苦攀折，商妇年年感离别。sāng zhī zhé jǐn yóu jiě chōu, rén lǎo qǐ yǒu zhòng qīng tóu.桑枝折尽犹解抽，人老岂有重青头。qiáng lóng měng hǔ jiē kě zhí, qí nài fū xù xīn nán liú.强龙猛虎皆可执，其奈夫婿心难留。shuò fēng chuī jiāng làng rú wū, duò lóu cáo cáo xíng sè cù.朔风吹江浪如屋，柁楼嘈嘈行色促。wàng shā cāng tiān āi fèn shēn, mù duàn yún shān lèi chéng jū.望杀苍天哀愤深，目断云山泪成掬。hé néng huà zuò qiáng tóu yàn, dào chù fēi fēi dé xiāng jiàn.何能化作樯头燕，到处飞飞得相见。hé néng huà zuò fān shàng fēng, qiān lǐ wàn lǐ cháng xiāng cóng.何能化作帆上风，千里万里长相从。yé niáng jià wǒ chū hé yì, dàn dào shāng rén měi duō lì.爷娘嫁我初何意，但道商人每多利。mén qián yàn jí jǐn yú mǎ, fěi kuāng pìn lái zú zhū cuì.门前宴集尽舆马，篚筐聘来足珠翠。qǐ zhī jīn rì yù fēn zhāng, yú mǎ zhū cuì kàn wú guāng.岂知今日遇分张，舆马珠翠看无光。yuè xuán bié hèn qiū xiāo yǒng, huā náo lí sī chūn zhòu zhǎng.月悬别恨秋宵永，花挠离思春昼长。qiè xīn qǐ xué dào bàng liǔ, zhāo zhāo mù mù qiān rén shǒu.妾心岂学道傍柳，朝朝暮暮千人手。qiè xīn qǐ xué kōng zhōng yún, biàn yì suí shí qíng hé yǒu.妾心岂学空中云，变易随时情何有。qiè xīn kě shì nán shān shí, yǔ dǎ shuāng qīn zhī rú xī.妾心可似南山石，雨打霜侵只如昔。gèng kàn suì wǎn bù guī lái, huà zuò nán shān yī quán shí.更看岁晚不归来，化作南山一拳石。