《弃妇辞》

huí chē yǐ jià héng mén xià, jiāng qù fù liú qíng bù shě.回车已驾衡门下，将去复留情不舍。jǔ jiā yù yǔ wèi láng chēn, dú zì dēng chē wú sòng zhě.举家欲语畏郎嗔，独自登车无送者。tūn bēi wéi kǒng lù rén zhī, mò mò hái sī chū jià shí.吞悲惟恐路人知，默默还思初嫁时。fù mǔ yīn qín shòu míng lǐ, liáng méi wǎn zhuàn lái tōng cí.父母殷勤受明礼，良媒宛转来通辞。rù mén jí tīng jiù gū yǔ, fù dào yíng shēng zài qín kǔ.入门即听舅姑语，妇道营生在勤苦。dàn zhuāng bù yòng huà é méi, cháo cǎi cán sāng mù jī zhù.淡妆不用画蛾眉，朝采蚕桑暮机杼。yì zhī pǔ lòu rén suǒ yàn, xí chéng tiān xìng zhōng nán biàn.亦知朴陋人所厌，习成天性终难变。zhàng fū yǒu cái cháng hǎo xīn, jiàn qiè bó mìng hé jiē yuàn.丈夫有才常好新，贱妾薄命何嗟怨。qiāo sī zài chē yóu wèi chú, tíng wǔ dāng chuī shuí xià chú.缲丝在车犹未除，亭午当炊谁下厨。dàn dé xīn rén yì shì cǐ, shù miǎn gāo táng fán lǎo gū.但得新人亦似此，庶免高堂烦老姑。dào jiā wú miàn jiàn lín jī, dú yǎn hán guī shuāng lèi chuí.到家无面见邻姬，独掩寒闺双泪垂。xiǎo shí zhǐ hèn qīng chūn cù, jīn rì fāng chóu nián lǎo chí.小时只恨青春促，今日方愁年老迟。