《咏怀七首》

qīng shān jù qū zhōng, wèi shì jiǎo lǐ cūn.青山具区中，谓是角里村。hàn dài sì lǎo rén, bì qín wò sōng yún.汉代四老人，避秦卧松云。bái shí dǐ rú xí, dào biān qǐ gāo fén.白石砥如席，道边起高坟。bú jiàn cǎi zhī kè, qiān zǎi liú qīng fēn.不见采芝客，千载留清芬。chū néng ān hàn sì, guī fù qī shí mén.出能安汉嗣，归复栖石门。qí gōng bù shòu shǎng, fú yī fǎn wú zhēn.奇功不受赏，拂衣返吾真。wǒ lái fǎng yōu lán, qīng fēng rào lín gēn.我来访幽兰，清风绕林根。shān zhōng gēng zhí liú, ān zhī fēi zǐ sūn.山中耕植流，安知非子孙。¤