《病后田园杂咏二首》

huāng sú wú bǐ gēng, rén yì lí hán jī.荒俗无笔耕，仁义罹寒饥。kuàng lùn bó tián shě, yīng xióng yì wǒ qī.旷论薄田舍，英雄亦我欺。fèn chē què zǒu mǎ, yáo shùn zài yī lí.粪车却走马，尧舜在一犁。fù guō duō gāo yú, jiǎ zú suǒ bì guī.附郭多膏腴，甲族所必规。bǎi lǐ jiù qiāo què, qǐ tú fēng hè qí.百里就墝埆，岂徒峰壑奇。zhì lì suǒ bú dào, qí tú nǎi tǎn yí.智力所不到，其途乃坦夷。nóng duò zì jī xí, báo qǔ gěi dōng chuī.农惰自积习，薄取给冬炊。bǎi jiǒng bó yī xián, chéng chú gǎn zì sī.百窘博一闲，乘除敢自私。rén shēng mǎn yì nán, shàng kǒng guò qí yá.人生满意难，尚恐过其涯。¤