《戏赠李之文》

dōng chéng yǒu lǐ shēng, běi chéng yǒu lǐ shēng.东城有李生，北城有李生。dōng chéng tài zhǎng běi tài duǎn, liǎng rén hào gǔ jù tiān chéng.东城太长北太短，两人好古俱天成。dōng chéng lěi luò fà bàn bái, běi chéng hǎo jiǔ jiān hào sè.东城磊落发半白，北城好酒兼好色。àn gē wǎng wǎng dī cǎi yún, duì jiǔ shí shí yī bái zé.按歌往往低彩云，对酒时时欹白帻。qīng lóu míng míng gāo rù tiān, xià lín dà dào héng zǐ yān.青楼冥冥高入天，下临大道横紫烟。lóu qián jìn shì kuài jī zhú, sǎo rì hán fēng ruò hán yù.楼前尽是会稽竹，扫日含风若寒玉。shèng xià wǔ yuè tiān dú yín, yún shū xuě bì cháng yīn yīn.盛夏五月天毒淫，云疏雪壁常阴阴。jiāng zhōng tāo shēng rì zài ěr, bái lián zǐ liú kāi fù shēn.江中涛声日在耳，白莲紫榴开复深。cǐ shí jūn zhèng mián shí chuáng, céng bīng é é qīng jiǔ jiāng.此时君正眠石床，层冰峨峨倾酒浆。tuō jīn dà jiào fā zhì dì, zòng yǒu gǒu dòu shuí gǎn wàng.脱巾大叫发至地，纵有狗窦谁敢望。shēng yě yǒu jiù liè sù láng, hǎo dào jīn yǐ guī tán yáng.生也有舅列宿郎，好道今已归昙阳。kǒu yín dà dòng yǐ wàn guò, yóu zài táo huā xiàn zhōng zuò.口吟大洞已万过，犹在桃花县中坐。xī shí yì qì hé zhuàng zāi, tuò mà hán liǔ rú nú cái.昔时意气何壮哉，唾骂韩柳如驽才。hū sī kū gǎo wàng bā jí, fú yī yù shàng zhōng tiān tāi.忽思枯槁望八极，拂衣欲上中天台。rén shēng bǎi nián huì yǒu sǐ, bái rì yú yuān děng xián shì.人生百年会有死，白日虞渊等闲事。lǜ zhù zì shì tiān shēng chéng, shì shàng xíng rén ruò liú shuǐ.绿箸自是天生成，世上行人若流水。bù rú nǎi shēng qíng tài zhēn, bái yǎn bù yuàn wèi xiān rén.不如乃甥情太真，白眼不愿为仙人。yáo wàng péng lái nà néng qù, dàn yǐn měi jiǔ jiāo qīng chūn.遥望蓬莱那能去，但饮美酒骄青春。