《山居诗》

dào rén zhuō xī ài míng shān, sì miàn chán yán zhǐ gù xián.道人卓锡爱名山，四面巉岩指顾闲。fēng yǒu zuò wén sōng zǐ luò, shí chuáng dìng qǐ xiǎn hén bān.风牖坐闻松子落，石床定起藓痕斑。míng qín huā wù chūn cháng zài, gé shuǐ chái fēi yè bù guān.鸣禽花坞春常在，隔水柴扉夜不关。wéi yǒu bái yún zhī cǐ yì, ān qián fēi qù yòu fēi hái.惟有白云知此意，庵前飞去又飞还。