《听子野琴》

qiū fēng rù gāo shù, yōu zhāi wén qīng yīn.秋风入高树，幽斋闻清音。wù yí zài xī hè, bù zhī bàng yǒu qín.误疑在溪壑，不知傍有琴。wǒ ài kāng zi yě, yǔ shì rèn fú shěn.我爱康子野，与世任浮沈。měi zāi tián dàn zhì, dí wǒ chén gòu xīn.美哉恬澹质，涤我尘垢心。