《佩刀行（并序）》

jīn huá zhī yǒng kāng yǒu shān yuē yún yán, bá qǐ tiān bàn.金华之永康有山曰云岩，拔起天半。yǒu jù zhōu cáng hè zhōng, zhōu wěi qiào chū rú chài.有巨舟藏壑中，舟尾翘出如虿。yī dīng duò yá xià, yě sēng dé zhī, yǐ yí zhāng jūn mèng jiān, mèng jiān zhì wèi pèi dāo,一钉堕崖下，野僧得之，以遗张君孟兼，孟兼制为佩刀，xiān lì tè shén.銛利特甚。zūn shēng wèi zuò gē.尊生为作歌。shén rén cáng zhōu bàn tiān lǐ, jué hè hān xiā lù zhōu wěi.神人藏舟半天里，绝壑谽谺露舟尾。zhēng rán yǒu wù duò zhōng xiāo, bā gū léng céng zhǎng chǐ zhǐ.铮然有物堕中宵，八觚棱嶒长尺只。yě sēng shí zhī guī zhāng gōng, huà wéi yāo jiǎo cāng jīng lóng.野僧拾之归张公，化为夭矫苍精龙。bù zhī hé shì hé nián shàn qí qì, tuán xī duàn hǔ yī dàn shēng shén tōng, chī mèi què zǒu yāo不知何世何年掞奇气，剸犀断虎一旦生神通，魑魅却走妖xié kōng.邪空。zhāng gōng pèi dào péng lái diàn, tiān shàng qún xiān jīng wèi jiàn.张公佩到蓬莱殿，天上群仙惊未见。qīng sī gōu xuán bái yù huán, dāng zhòu gū guāng yáo lěng diàn.青丝缑悬白玉环，当昼孤光摇冷电。wèi jūn cuì lì xiàng pán gēn, zòng yǒu qīng píng hé zú xiàn.为君淬厉向盘根，纵有青萍何足羡。tā nián cí róng guī zhè shān, mò xíng jīn huá chì sōng jiān.他年辞荣归浙山，莫行金华赤松间。jīng líng gǎn huì pī lì biàn, kǒng fēi qù wú shí hái.精灵感会霹雳便，恐飞去无时还。