《净土诗》

bǐ wú è dào jué wén míng, qún lài dōu wèi niàn fó shēng.彼无恶道绝闻名，群籁都为念佛声。xì liū tōng qú diào jǐn sè, wēi fēng chuī shù zòu yáo shēng.细溜通渠调锦瑟，微风吹树奏瑶笙。hè cóng fěi cuì lián qián xià, rén zài liú lí dì shàng xíng.鹤从翡翠帘前下，人在琉璃地上行。wǎng wǎng yōu rán xīn bù luàn, láng láng tiān lè zì lái yíng.往往悠然心不乱，琅琅天乐自来迎。