《林泉怡性歌为东晖上人作》

jiā lí fēn fù cān xuán rén, shuǐ biān lín xià yí tiān zhēn.伽黎分付参玄人，水边林下颐天真。xū jiù sōng jiān jié máo wū, jìng wú xián shì láo jīng shén.须就松间结茅屋，竟无闲事劳精神。bì cǎo cāng tái jìng rú xǐ, què jiào hé chǔ fēi hóng chén.碧草苍苔净如洗，却教何处飞红尘。zhàn dé bái yún wàn yú mǔ, shān yuán yě niǎo lái xiāng qīn.占得白云万余亩，山猿野鸟来相亲。lín quán háng zhǎng chán, dú hé xún huáng jīng.林泉行长镵，独荷寻黄精。yún lù tiáo tiáo guò qiáo qù, láng rán ěr pàn xuān xī shēng.云路迢迢过桥去，琅然耳畔喧溪声。lín quán zhù qīng yōu, zhèng shì ān shēn chǔ.林泉住清幽，正是安身处。rén jiē rè nǎo wǒ qīng liáng, xīn kōng huán rào zhān tán shù.人皆热恼我清凉，心空环绕旃檀树。lín quán zuò hū jiàn, guāng yīn tán zhǐ guò.林泉坐忽见，光阴弹指过。dào rén lè dào jué sī wéi, duì jǐng bù jué pú tuán pò.道人乐道绝思惟，对景不觉蒲团破。lín quán wò mèng lǐ, xīng xīng néng jǐ gè? mǎn tiān shuāng xuě wén chén zhōng, dì yī林泉卧梦里，惺惺能几个？满天霜雪闻晨钟，地一shēng zhěn zi duò.声枕子堕。wēi yí jì jìng shuí néng shōu, rèn tā fǎ xìng cháng zhōu liú.威仪寂静谁能收，任他法性常周流。jí jìn xuán wēi shì hé wù, jiē kāi yǔ zhòu shū shuāng móu.极尽玄微是何物，揭开宇宙舒双眸。míng yuè táng qián dù jiǔ xià, tài yáng mén xià jīng sān qiū.明月堂前度九夏，太阳门下经三秋。miào duó jī rén kǒu zhōng shí, tián fū shǒu nèi qū gēng niú.妙夺饥人口中食，田夫手内驱耕牛。lín jì ér sūn yào rú cǐ, ruò yě mān hān nán guà chǐ.临济儿孙要如此，若也颟顸难挂齿。yī hē dàng jī bīn zhǔ fēn, jiǒng tuō luó lóng wú dìng zhǐ.一喝当机宾主分，迥脱罗笼无定止。wàn xiàng zhī zhōng dú lù shēn, duō zhuǎn shān hé guī zì jǐ.万象之中独露身，掇转山河归自己。xū zhōu zòng làng rèn yōu yōu, yè shēn zhào rù lú huā lǐ.虚舟纵浪任悠悠，夜深棹入芦花里。bì yǎn hú sēng méi chù xún, tǐ lù táng táng yuán shì nǐ.碧眼胡僧没处寻，体露堂堂元是你。dà qiān shā jiè zhǎng zhōng guān, hé chì lín quán ér yǐ yǐ.大千沙界掌中观，何啻林泉而已矣。