《为钟清叔题薛五兰卷》

xuē wǔ jià rén kǔ bù zǎo, jiē zhī chàng jiā shàn jì qiǎo.薛五嫁人苦不早，皆知倡家擅技巧。xiě shēng nǎi shì dì yī jì, suǒ jiàn wú rú cǐ juǎn hǎo.写生乃是第一技，所见无如此卷好。huì zhì lán xīn yǒu shēn jì, yè yè jīng jīng tǔ yōu sī.蕙质兰心有深寄，叶叶茎茎吐幽思。qí yú diǎn zhuì yì fù jiā, shàn téng shù zhàng pī qīng qì.其余点缀亦复佳，剡藤数丈披清气。huà jiān tí yǒng pín zhì yú, yú yì měi hū xuē jiào shū.画兼题咏频致余，余亦每呼薛较书。jū rán dú lì zhī fěn wài, xiāng zé quán pāo xián suǒ shū.居然独立脂粉外，芗泽全抛弦索疏。tōng guó míng wá chū qí xià, réng jiē jǔ shì wú zhī zhě.通国名娃出其下，仍嗟举世无知者。yǎn zhōng zhōng shū bǐ zhōng qī, cǐ juǎn zhǐ yīng yí shū yě.眼中钟叔比钟期，此卷只应遗叔也。shū yě yǒu qíng qíng fù qǐ, wǒ tí qíng yǔ qíng rú shuǐ.叔也有情情复起，我题情语情如水。wǎng jiào mèng dào xiāng jiāng tóu, xiāng jiāng shuǐ jué lán kū sǐ.枉教梦到湘江头，湘江水绝兰枯死。