《送张去华走哭汝阳王胤昌宫庶》

jūn bú jiàn nán zhōu rú zǐ pì bù qǐ, yī zhāo tú bù zǒu qiān lǐ.君不见南州孺子辟不起，一朝徒步走千里。yīng xióng dàn kě qīng fú míng, nà kě wú xīn bào zhī jǐ.英雄但可轻浮名，那可无心报知己。zhāng láng xīn shì yì fù rán, xù jiǔ chí jiāng kū quán lǐ.张郎心事亦复然，絮酒持将哭泉里。zì yán bù shòu tā rén zhī, wéi yǒu rǔ yáng wáng shù zǐ.自言不受他人知，惟有汝阳王庶子。chū mén mǎn lù chuī jí lí, yǎn dǐ shuí wèi cǐ rén sǐ.出门满路吹蒺藜，眼底谁为此人死。gèng jiāng gān dǎn hé chǔ míng, yī piàn bēi fēng yàn rǔ shuǐ.更将肝胆何处明，一片悲风咽汝水。