《醉梦轩为钱公铉赋》

dōng wú qián gāo shì, suǒ fù zuì mèng shī.东吴钱高士，索赋醉梦诗。shí nián bú shì bù tí jù, wǒ yì zuì mèng wú xǐng shí.十年不是不题句，我亦醉梦无醒时。wèn jūn zuì mèng yuán hé shì? jūn yán bù jiě qí zhòng yì.问君醉梦缘何事？君言不解其中意。dàn zhī tòng yǐn fù gāo mián, jí cǐ yōu yōu shì shēng jì.但知痛饮复高眠，即此悠悠是生计。cāng míng qīng xiè gōng bēi yú, qián kūn yǎn yǎng rú qú lú.沧溟倾泻供杯盂，乾坤偃仰如蘧庐。shén yóu míng zǐ jūn tiān wài, xīn yù hóng huāng tài gǔ chū.神游溟滓钧天外，心寓鸿荒太古初。rén jiē diào shé tán zāng pǐ, jūn fāng mò zuò zāo qiū dǐ.人皆掉舌谈臧否，君方默坐糟丘底。rén jiē míng mù biàn yán chī, jūn dú méng téng hēi tián lǐ.人皆明目辨妍媸，君独瞢腾黑甜里。jūn bú jiàn mì luó jiāng biān rén, dú juān xǐng qū bó de qiān zǎi míng.君不见汨罗江边人，独捐醒躯博得千载名。yòu bú jiàn wáng róng zuān lǐ zhí yá chóu, zhòu yè yíng yíng suàn bù xiū.又不见王戎钻李执牙筹，昼夜营营算不休。rén shēng shì yì cǐ wéi lè, hé xū kǔ mì yáng zhōu hè? zhú yè bēi zhōng yuè sì shí, lú人生适意此为乐，何须苦觅扬州鹤？竹叶杯中阅四时，芦huā bèi dǐ shū shuāng jiǎo.花被底舒双脚。qián gōng qián gōng zhēn wǒ shī, píng shēng cǐ yì jūn dé zhī.钱公钱公真我师，平生此意君得之。lián chuáng wèi suì lùn wén yuē, rùn bǐ xiān qiú mǎi jiǔ zī.连床未遂论文约，润笔先求买酒赀。wǒ shēng luò tuò wéi tān yǐn, bǎi shì wú wén zhǐ hān qǐn.我生落魄惟贪饮，百事无闻只酣寝。shēng sǐ zhēn tóng lì shì dāng, róng kū fù yǔ hán dān zhěn.生死真同力士铛，荣枯付与邯郸枕。hán dān zhěn shàng yì rú hé, xiào shā dāng nián chūn mèng pó.邯郸枕上意如何，笑杀当年春梦婆。tān kàn běi hǎi qīng zūn mǎn, shuí yuàn nán shān bái shí gē.贪看北海清尊满，谁愿南山白石歌。wú wén zuì mèng zhī xiāng yī wàn bā qiān lǐ, zhōng yǒu xiān rén zhǎng bù sǐ.吾闻醉梦之乡一万八千里，中有仙人长不死。lǐ bái yáng kuáng lè zì rú, chén tuán bí xī hū nán qǐ.李白佯狂乐自如，陈抟鼻息呼难起。xíng xíng yòu rù wú hé yǒu zhī xiāng, qí lín zuò pú qióng wèi jiāng.行行又入无何有之乡，麒麟作脯琼为浆。jiè dé xiān rén shēng yǔ hè, sān qīng bā jí tóng áo xiáng.借得仙人笙与鹤，三清八极同翱翔。