《古意四首（以下《金昌集》）》

qiān jīn liǎng wú gōu, qiū shuǐ wèi xiān fēng.千金两吴钩，秋水为銛锋。rén xuè xìn qí shàng, bǎo è míng fú róng.人血衅其上，宝锷明芙蓉。gē yú qiān wàn lǐ, bù dé tú yī lóng.割鱼千万里，不得屠一龙。tú lóng qǐ bù néng, xī zāi wěi chén āi.屠龙岂不能，惜哉委尘埃。xī xīn yì qīng sōng, qì zhì liáng zú āi.析薪刈青松，弃置良足哀。yī dàn chéng xiāo zhé, bù néng duàn qīng tái.一旦成销折，不能断青苔。yīng xióng kùn píng shì, yī guǎn nǎi fán cái.英雄困平世，伊管乃凡才。