《自咏》

zì tàn rú guān bài jiàng guān, tán bīng róng yì yòng bīng nán.自叹儒官拜将官，谈兵容易用兵难。shì jiān wéi yǒu zhēng fū kǔ, tiān xià wú rú biān dì hán.世间惟有征夫苦，天下无如边地寒。fā wèi hú jiā chuī zuò xuě, xīn jīng fēng huǒ liàn chéng dān.发为胡笳吹作雪，心经烽火炼成丹。cháo tíng gōng dào míng rú rì, fǔ yǎng wú cán chǔ chù ān.朝廷公道明如日，俯仰无惭处处安。