《岁暮赠新安吴用卿》

běi fēng chuī yún yún sì mù, suì jǐn qióng yīn kǔ jì mò.北风吹云云四幕，岁尽穷阴苦寂寞。hū wén yǒu kè lái dà zhāng, qīng zī jué chén lì yě hè.忽闻有客来大鄣，清姿绝尘立野鹤。dà zhāng shān kè xìng dān gǔ, kāi jiān fā qiè guāng yù? yuè.大鄣山客性耽古，开缄发箧光煜?龠。xià wáng jiǔ mù zhù huáng jīn, dà zé shēn shān yuǎn bù ruò.夏王九牧铸黄金，大泽深山远不若。yú tián yàn fáng jié kūn wú, tāo wén rú fā shuāng lóng jué.于阗雁肪截昆吾，饕文如发双龙攫。fēng lóng shān huǒ tiān gōng xià, zǐ yān fēi jǐn fěn gǔ báo.丰隆煽火天公下，紫烟飞尽粉骨薄。jǐn piāo xì zhǎn mò huā fān, hé dōng èr liǔ dūn huáng suǒ.锦缥细展墨花翻，河东二柳敦煌索。kuài jī nèi shǐ shí wǔ zì, bēng yá duàn shí yā mì gé.会稽内史十五字，崩崖断石压秘阁。lǎo fū yì chū hàn chī gōu, hǎi qiú pán gū lǜ yù xuē.老夫亦出汉螭钩，海虬盘觚绿玉削。fāng dǐng guǐ fù yǐn yà wén, mǎn táng bīn kè qǐ cuò è.方鼎癸父隐亚文，满堂宾客起错愕。qiè zhōng bǎo wù xiǔ yù sǐ, shuí cóng kē tíng cái xīn yuè.箧中宝物朽欲死，谁从柯亭裁新籥。wū hū cǐ shì zhēn wèi yì, gòng jūn qiě qīng yín záo luò.呜呼此事真未易，共君且倾银凿落。