《山中废宅见古琴》

fèi zhái hé yí cǐ, zhōng nián yǎn àn chén.废宅何遗此，终年掩暗尘。xián cán kōng bào xiǎng, gǔ lěng wèi féng rén.弦残空抱响，谷冷未逢人。yú qù sī xiān zhǐ, quán shēn zǒng shèng xīn.余趣思纤指，全身总剩薪。zhuǎn yú guī sú shì, chén mò rèn shān chūn.转虞归俗士，沉没任山春。