《白苎辞》

qiū fēng qǐ, bái lù chuí.秋风起，白露垂。tiān yá kè zǐ yè suǒ yī, qiè zhōng wéi yǒu jiāng nán zhù, yī piàn yín sī wàn xíng lèi.天涯客子夜索衣，箧中惟有江南苎，一片银丝万行泪。yóu shì qián nián mù chūn jì, jì shí bù wéi qiū fēng hán, cǐ yè què tóng qiū yuè kàn.犹是前年暮春寄，寄时不为秋风寒，此夜却同秋月看。