《壬子秋过故宫（十九首）》

wàn nián hǎi yuè zuò jīn tāng, yī wàng qī rán gǎn hèn zhǎng.万年海岳作金汤，一望凄然感恨长。hé shǔ qiū fēng zhōu luò yì, shān hé cán zhào hàn xián yáng.禾黍秋风周洛邑，山河残照汉咸阳。shàng lín chūn qù gōng huā luò, jīn shuǐ shuāng lái yù liǔ huáng.上林春去宫花落，金水霜来御柳黄。hǔ wèi lóng chí rén bú jiàn, shù bīng qí mǎ chū xiāo qiáng.虎卫龙墀人不见，戍兵骑马出萧墙。¤