《秦淮歌》

tíng jūn jīn pǒ luó, tīng wǒ qín huái gē.停君金叵罗，听我秦淮歌。cháng jiāng xī lái jǐ qiān lǐ, yán huí zhí rù tái chéng lǐ.长江西来几千里，沿洄直入台城里。fú qīng dàng lǜ nán běi liú, zhì jīn yóu hào qín huái shuǐ.浮青荡绿南北流，至今犹号秦淮水。qín huái zhī shuǐ néng róng zhōu, qín huái zhī shàng huā mǎn lóu.秦淮之水能容舟，秦淮之上花满楼。měi rén juàn lián chuí yù gōu, tài bái xiān rén qīng yè yóu, jiǔ hān chéng yuè wǎng shí tou.美人卷帘垂玉钩，太白仙人清夜游，酒酣乘月往石头。zhào gē dù huái shuǐ, dào pī zǐ qǐ qiú.棹歌渡淮水，倒披紫绮裘。yīng fēng hàn wǔ yuè, háo qì ài jiǔ zhōu.英风撼五岳，豪气隘九州。ěr lái sì qiān sì bǎi jiǔ shí wǔ jiǎ zǐ, wú rén jì cǐ yí shān dǎo hǎi zhī fēng liú.迩来四千四百九十五甲子，无人继此移山倒海之风流。shuǐ guāng yī rán yuè rú gù, duàn yún líng luò lìng rén chóu.水光依然月如故，断云零落令人愁。qǐ wú qīng gē yǔ měi jiǔ, yǔ zi lù lù chéng kān xiū.岂无清歌与美酒，与子碌碌诚堪羞。wǒ gē qín huái gē, sòng jūn qín huái qù.我歌秦淮歌，送君秦淮去。chéng xī jiǔ lóu zài hé chǔ, zhǔ rén jīn fēi jiù sūn chǔ, qiě xū tòng yǐn gē dá shǔ.城西酒楼在何处，主人今非旧孙楚，且须痛饮歌达曙。dá shǔ gē, zuì fāng qǐn, xiào yā wú jī gǔ wèi zhěn, mǎn shēn mó hu fù gōng jǐn.达曙歌，醉方寝，笑压吴姬股为枕，满身模糊覆宫锦。míng nián wǒ yì fàn qín huái, shǒu jiě jīn guī jiù jūn yǐn.明年我亦泛秦淮，手解金龟就君饮。