《题叶熙时空树轩》

cháng wén sōng huà shí, wèi wén shù huà zhú.尝闻松化石，未闻树化竹。jūn jiā cǎo táng shù, hé nǎi xū qí fù? huái bào rì yì kōng, zhī yè bù fàng lǜ.君家草堂树，何乃虚其腹？怀抱日益空，枝叶不放绿。qí zhōng yǒu róng yān, wài rùn ruò bù zú.其中有容焉，外润若不足。sēng hái kě rù dìng, lǚ yù hé bì wū.僧还可入定，旅寓何必屋。jū shì kōng zhū yǒu, bù dú cǐ lǎo mù.居士空诸有，不独此老木。